Heilbrigðiskerfið eins og lóðabelgur

og hver vill fljóta á honum, það er aldrei rétti tíminn fyrir neitt - núna er bara algjört must að spara ef við ætlum að lifa - eða er það í hina áttina

 

Enn ein aðförin að landsbyggðinni

Athugasemdir

[Hólmfríður Bjarnadóttir, 8.1.2009 kl. 17:22]

Hef ekki kynnt mér tillögurnar ýtarlega en við fyrsta yfirlestur eru þær skynsamlegar og praktískar. Vinsælar verða þær ekki og það hefði ekki skipt neinu máli hverjar þær hefðu orðið.
Það er eins og að ætla sér að slátra heilagri indverskri kú að ætla að breyta einhverju í því kerfi. Þar eru kóngar og drottningar á hverju horni og allir verja sitt vígi sem mest þeir mega.
Bara það að færa starfsemi milli hæða og endurskipuleggja eina litla 30 rúma stofnun úti á landi með stækkun og endurgerð á húsi, getur verið stórmál. Ég þekki slíkt af eigin raun og tel mig því vita nokk um hvað málið snýst. Það skal tekið fram að þessar breytingar tókust sérlega vel, svo ekki sé meira sagt. Nú er þessi stofnun sérlega notaleg og þægileg í alla staði, aðstaða vistmanna fyrir og eftir breytingar er eins og svart og hvítt.

[Frosti Heimisson, 8.1.2009 kl. 17:25]

Nákvæmlega hæstvirtur Jón.  Það er aldrei vinsælt að spara hjá hinu opinbera og það er svo sannarlega ekki spennandi í þessu árferði.  En skynsemin verður að ráða för.

[Jón Snæbjörnsson, 8.1.2009 kl. 21:52]

Hólmfríður, sé (les) að þú þekkir þetta - takk fyrir comentið

Frosti höfðingi - takk fyrir innlitið og comentið - nákvæmlega skynsemin verður að ráða - sumt er ásættanlegt og annað ekki - svona eins og lélegur fatnaður í mismunandi veðrum